Wijvenweek (Nederlands/English)

(scroll down for the English text)

Wijvenweek

Blijkbaar is het wijvenweek deze week. Het grappige is dat ik er niets van zou hebben afgeweten als mijn vriendje er niets over had gezegd. Ach, het is weer een vrouweninitiatief. Leuk, dus ik ga op hun site kijken. En dan ben ik meteen weer teleurgesteld, vooral als ik de thema’s lees.

Maandag 24 maart: mijn wijflijf
Dinsdag 25 maart: shoppen
Woensdag 26 maart: mannen
Donderdag 27 maart: mijn huishouden
Vrijdag 28 maart: kinderen
Zaterdag 29 maart: wat mannen niet begrijpen
Zondag 30 maart: vrij bloggen/inhaaldag

Excuse me? Can you be more f***ing cliché? Is dit nu écht het enige waar vrouwen over kunnen schrijven: winkelen, venten, huishouden en koters? Waarom gaat het niet eens over ambities, avonturen in andere landen, vreemde hobby’s (ik ken een dame die last, bijvoorbeeld) etc. En dit moet dus empowering zijn?

*kots*

Maar soit, it zal mijn mond, oftewel mijn pen, oftewel mijn keyboard eens opentrekken. Ik heb een paar dagen overgeslagen, so let’s get right to the point: mijn huishouden.

Ik heb geen huishouden. Ik woon bij mijn ouders. Als de kelder leefbaar was, zou ik er clichématig intrekken, maar voorlopig leef ik in de living. Mijn kamer is onbewoonbaar en dient als opslagruimte. Er leeft vast iets – iets niet menselijk – ik gok op muizen. Ik kan niet koken – als mijn leven er vanaf zou hangen zou dit echt een probleem zijn. Ik ben door de jaren heen gevoederd geweest door mijn oma, mijn ma, mijn ex-lief en een plethora van restaurantjes die dat wel willen doen mits betaling. Het is mijn droom later in mijn eigen huis/appartement/caravan te eten van papieren borden met plastieken bestek dat meteen daarna in de vuilbak verdwijnt. Milieuvriendelijk – not. Maar gemak heeft zijn prijs.

Een paar dagen geleden hielp mijn huidige vriend me mijn – nogal uitgebreide – CD-collectie op te ruimen. En lag zoveel stof op dat ik er braakneigingen van kreeg. Maar soit, na 4 uur zag het er beter uit. Nu nog de rest van mijn spullen (yeah, right). Gelukkig ben ik dus omringd door mensen die wel iets van huishouden afweten. Anders was ik hopeloos verloren.



English version

Apparently it’s “wijvenweek” this week. A week in which women bloggers are encouraged to write about female issues. The funny thing is I wouldn’t have known about it if my boyfriend hadn’t told me. Oh well, looks like a another women’s initiative. Sounds fun, so I had a look at their site – and was instantly disappointed, especially when I read about the themes.


Monday March 24th : my body
Tuesday March 25th: shopping
Wednesday March 26th : men
Thursday March 27th: my household
Friday March 28th: kids
Saturday March 29th: what men don’t understand
Sunday March 30th: free blogging

Excuse me? Can you be more f***ing cliché? Are these really the only things women can write about : shopping, guys, housekeeping and rugrats? Why isn’t it about ambition, adventures in other countries, strange hobbies (I know a lady who does welding, for instance).
And this is supposed to be empowering?

*vomit*

But oh well, I guess I’ll open my mouth, or my pen, or rather my keyboard. I missed a few days, so let’s skip right to the point: my household.

I have no household. I live with my parents. If the basement was habitable, I’d move in, but so far I reside in the living room. My room in not habitable either and serves as storage space. Something probably lives there – something not human – I’m guessing mice.
I can’t cook – if my life would depend on it, that would actually be a problem. Through the years I’ve been fed by my grandmother, mother, ex-boyfriend and a plethora of restaurants that were happy to oblige in exchange for a small fee.
It’s my dream to have paper plates, plastic cups and plastic cutlery in my future
house/apartment/trailer. It just disappears in the trash after your meal. Environmentally friendly it’s not. But comfort has its price.

A few days ago my current boyfriend helped me sort out my – rather large – CD-collection. There was so much dust on it that I wanted to throw up. But oh well, after 4 hours it looked better. Now for the rest of my stuff…(yeah, right!)
So fortunately I’m surrounded by people who do know about housekeeping. Otherwise I’d be hopelessly lost.